Tutulmayan Sözler Atlası

Dünyaaltı Lügatı...

“Bu bilmediğim üç kelimeden ilkiydi sanki, hayır ikincisi o. Niye peki anımsayamıyorum? Bu belki ondan belki de şundan, ne fark eder? Hem kural koyucular, hem de kural uyucular bu kurallara tapar bilirim. Kuralı bilmeden, yaratıcılarını da tanıyamam demek istedim. Artık pek bir manası kalmadı kurallar dışında hepimiz yargılandığımız için...” Pazartesi akşamıydı, Bettany ile “Bir Düş Gerilimi” müzikaline gittik. Gişe de karşılaştığım fal taşı gibi açılmış gözleri üstüme dikili çocuk da tıpkı anılarımdaki erkeklerde hep karşıma çıkan büyülenmenin kurbanı olmuştu. Benimle konuşmamış ama nasıl becerdiyse temsilde yanıma oturmayı başarmıştı. Bunun bir tesadüf olacağına asla inanmazdım. Kesin fingirdek Bettany’nin bir tanıdığıydı. Temsil boyunca elleri hiç kıpırdamamış, o kaskatı dizlerinin üstünde heykel gibi beklemişti. Sanki bütün yaşamını beklemekle geçirmiş gibi… Gözlerini hiç yakalayamamış olmam beni hem meraklandırmış hem de tedirgin etmişti. Perde arasında Bettany ve ben biraz h...

“Tanrı bu yüzün içine her şeyi sığdırmıştı.” Gözlerine vuran soluk ışıkla irkildi ve gördüğü bu tanıdık yüzle karşılaştığında donakaldı. Yere yığılacakmış gibi tüm kasları gevşedi, omuzları düştü, korku dolu gözlerle sislere sarılmış bu genç kıza baktı. Onu en son gördüğü andan hiç değişmemiş halde karşısında duruyordu. Pürüzsüz bembeyaz teni sarmaşıkların gerdanlığı gibi solmuş ve ormanın bir parçası olmuştu. Bu hastalıklı muhteşem bedeni örten yeşilin örtüsü kaderin yazgı etekleri gibi dalgalanıp hüzünle uçuşuyordu. Bir cadıya bakıyordu gözleri. Bir anda korkunç güzellikteki zehirli gözlerini üzerine dikti. - Burada ne arıyorsun? Yankılandı bu tok ses. Sanki bu sözler genç bir kızın değil de tanrıçanın sözleriydi. - İstenmediğin yerlerde seni sadece ölüm bulur. Hemen kendini toparlayıp olanca gücüyle koşmaya başladı. Ardından ona bakan bir çift zümrüt gözü unutamıyordu. Kalınca bir ağaç kökü tökezletti bedenini, dönüp de arkaya bakmaya korkuyordu ama bu karanlık düşler, hal...